गिरि श्रीस मगरका दुई कविताहरु
वीर अस्पताल बनेपछि सवा एक शताब्दी पहिले बनेथ्यो वीर अस्पताल काठमाण्डौंमा उताबाट आएथे– डा.गान्गुली, डा.मुखर्जी आएथ्यो एम्बुलेन्स र औषधि । त्यसपछि हो– कथित ठूलाबडा र सत्ताधारीहरूलाई देशमा सन्चो हुनै नसक्ने
शहीदप्रति-कविता
-विजय मल्ल तिमीले सुस्तरी, सुस्तरी आफूलाई बिर्सेझैं गरी एक दिन भनेको सुनें— म शरीर–विहीन भावना मात्र रहन चाहन्छु । कसैको छातीमा मीठो सम्झना भएर, बिलाउन चाहन्छु मिसिन चाहन्छु । नभन्दै,
सगरमाथा
-कविराज पौडेल थाल्छन् यात्रा रवि किरणले ओर्लिई दूर आई, हाली राताे रङ सिउँदमा स्वर्ण सिन्दूर ल्याई, फन्काे मार्दा सकल धरती बन्छ याैटा निशानी, आहा!बिम्झेसरि हिमचुलीमाथि पैलाे बिहानी। आयाै क्यारे तलतिर
जाजरकोटमा नपुगेको त्रिपाल
– कृष्ण ‘गाउँले’ जाजरकोट- रुकुममा मध्ये रातमा भूकम्प पुग्यो झिसमिसेमा प्रधानमन्त्री पुगे संगै पुगे मन्त्री, नेता, समाजसेवी पुगे कर्मचारी, मनकारी, धनकारी । बल्लतल्ल हुल लिएर बृद्ध राष्ट्रपति पुगे कहिलै नपुगेको
किसान
दीपेन्द्र उपाध्याय किसान एक झोक्का बतास आउँछ र उडाउँछ धुजा धुजा भएको त्रिपाल लाग्दैछ अब त्यो चुहिने छानो, छानो होइन स्वयम् बादल हो घरभित्र भिजिने डरले ऊ, भिज्दै घरबाहिर
उता कसैको दबावमा छु
डा. घनश्याम परिश्रमी उता कसैको दबावमा छु यता म तिम्रो अभावमा छु तिमी खुसीको उचाइमा छौ यहाँ म हरदम तनावमा छु सवाल धेरै गर् यौ तिमीले म अल्झिएकाे
©2025 साहित्य सिर्जना All right reserved